عاشقان عیدتان مبارک

   

به نام تنها نیاز بودن 

سلام عاشقان 

 

   سحرگاهان صبا امد به گلشن
   ز بوی گل,معطر کرد دامن
   پیامی تهنیت آمیز آورد
   که ای گل عید شد, 

   چشم تو روشن

  

 

  

    

 

 عید و آسمون شب، پُر از شهابِ رنگیه

 عقربه‏ها نگه دارید، چه لحظه‏ى قشنگیه

 یه روز رویایى و خوب، میونِ تقویمِ خدا

 یه شبِ بارونى و خیس، شبِ مناجات و دعا

 لحظه‏هاى نجیبِ عشق، موسیقى زلالِ آب

 ترنمِ ترانه‏ها، توى دقیقه‏هاى ناب

 از دلِ گلدسته‏ى سرو، صداى آشنا میاد

 صداى عشق و عاشقى، صداى ربّناى باد

 نغمه‏ى زیباى اذون، کنارِ آهنگِ قنوت

 لحظه‏ى ذکر و زمزمه، لحظه‏ى عرفان و سکوت

 عید و مهمونىِ نور، جشنِ خوشِ پرندگى

 لحظه‏ى لمسِ آسمون، تو اشتیاقِ بندگى

 جشن صفا و دلخوشى، تو معنویتِ حضور

 تبسّم فرشته‏ها، جوششِ چشمه‏هاى نور

 وقتشه که از دلمون، سیاهى رُ خط بزنیم
 رو بومِ چشمِ همدیگه، طرحِ مُحبت بزنیم

 روز اخر چقدر عرفانیست 

چشمهایم عجیب بارانی است 

عطر جنت تمام شد 

افسوس...! 

آخرین لحظه های مهمانیست... 

  

 شگفت که دراین ماه، سنگ درون به گوهر، زهرجان به شکر ؛ و قفل دل به کلید تبدیل می شود و مولانا درعید فطر برتمام این گشایش ها دست افشان و سپاس گویان است .  

مولانا درستایش رمضان و عید فطر همه شور است و شیدایی، 

وی در رمضان ِ احیاء کننده ، زنده شده و دست افشان و پای کوبان می سراید:

عید آمد و عید آمد وآن بخت سعید آمد                     

                      برگیر و دهل می‌زن کان ماه پدید آمد
عید آمد ای مجنون، غلغل شنو از گردون                     

                      کان معتمد سدره از عرش مجید آمد
عید آمد ره جویان ، رقصان وغزل گویان                     

                      کان قیصر مه رویان زان قصر مشیدآمد
صد معدن دانایی مجنون شد و سودایی                     

                      کان خوبی و زیبایی بی مثل و ندید آمد

  

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو , یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو

آیا چیزی قابل درو در این ماه رمضان کاشته ایم ؟

              هر عید تو را غرق صفا می خواهم 

                              هر روز تو را کامروا می خواهم 

                                                از بهر تو و هر که تو را دارد دوست 

                                                                   آرامش خاطر از خدا می خواهم 

    برای دیدن پارازیت لطفا کلیک نمایید

دل نوشته دوم

   

به نام خالق زیبایی 

سلام 

  

 

  

  بعضی وقت ها هست که آدم مثل آتشفشان ِ آماده ی انفجاره…  

  کلی حرف و ناله و گریه و گلایه و گاهی خنده و شور و عشق و داستان و افسانه برای تعریف کردن داره،  

  ولی یکهو به جای فوران فروکش می کنه….  

  آخر سر هم یک دود سیاه آسمون رو می پوشونه ….  

  این ماجرای ِ دل ِ امثال ِ من ِ …  

  می خوای بگی ولی نه می دونی چطوری، نه از کجا …  

  آخرش به شعر بسنده می کنی و لبخند….  

 یه وقتی هم که میای دل و بزنی به دریا و چند کلمه می نویسی می بینی ای بابا اونی نشد که باید می شد...

  خدا میدونه این دل چقدر حرف برا گفتن داره !

  فقط خدا...

 اگر خواهی که دنیا در کف اقبال تو باشد
خواهان کسی باش که خواهان تو باشد

  

   

 چه زیباست به یاد تو با چشمهای خسته گریستن 

چه زیباست همیشه در تنهایی تو را حس کردن 

چه زیباست در خیال با تو زندگی کردن 

عزیزم نام تو بر قلبم خالکوبی شده تا فراموشت نکنم . 

نازنین من همچون نفس کشیدن تو را بخاطر می سپارم. 

یک روزه دیکه هم بدون تو گذشت... 

 

   به مهر تو ای ماه زیبا قسم
       به چهر تو ای مهر رخشا قسم
         به آن سینه ی همچو صبح بهار
           به آن زلف چون شام یلدا قسم
             به آهی که از سینه ای سوخته
               کَشد شعله تا عرش اعلی قسم
                 به مهر و به ماه و به چرخ فلک
                   به کوه و به دشت و به دریا قسم
                     به عمری که در آرزویت گذشت
                      به دیروز و امروز و فردا قسم
                         به هجران و حرمان و دیوانگی
                           به عشق و امید و تمنا قسم
                             به جانهای از عاشقی بی قرار
                                به دلهای عشاق شیدا قسم
                                   به آن ناله هایی که پر می کشند
                                      به سوی خدا،نیمه شبها قسم
                                          به دلدادگانی پریشان چو من
                                              که در کوی یارند،رسوا قسم
                                                به آیین طنازی و دلبری
                                                    به شیرین و لیلی به عذرا قسم
                                                        که عشقت ز دل رفتنی نیست نیست
                                                            به پرور دگار توانا قسم

  

 

  وقتی که نیستی عبور قرن ها را احساس میکنم

  دلم برای تمام کوه های نهان دنیا میسوزد

  و هر لحظه دلم تو را فریاد می کند

  وقتی که نیستی هیچ کس نیست

  و من تنها و دلگیر منتظر پایان دنیا هستم و مینشینم

   برای دیدن پارازیت لطفا کلیک نمایید