۱۳۸۸ بهمن ۲۹, پنجشنبه

یک فنجان قهوه تلخ ۶

  

 

به نام حق 
سلام به همه عزیزان  

  زندگی هنگامه ی فریادهاست
         
سرگذشت و درگذشت یادهاست
                 
زندگی تکرار جان فرسودن است 
                           
رنج ما تاوان انسان بودن است...
  
 

  

چه کسی میخواهد؟ 
           من و تو...ما نشویم
                       خانه اش ویران باد... 



به منظور وضعیت نابسامان ازادی بیان 
ادرس جدیدی برای بی قراریهای پسرانه در نظر گرفتم 



برای ورود کلیک کنید 









 


آن درختان که به خورشید؛ 
رسیده سرشان
زیر طوفان بلا ریخته برگ و برشان
کفترانی که رها در نفس باد شدند
ریخت از تیر قضا؛
یکسره بال و پرشان
جنگل سبز که بی حادثه؛ 
قرمز نشده ست
موج خون است؛ 
ز پاییز روان بر سرشان
نابرادر تر از این قوم؛
ندیده ست کسی
پشت لبخند دروغی است؛
نهان خنجرشان
بر لب چاه فنا قامت ما پل کردند
تا که از پل گذرد؛
لنگ تر از خود خرشان
با "دهان های وقاحت به خروش " آمده اند
به خدا نیست خدا یک ذره در باورشان
باش تا سر زند از خاک بهاری دیگر
لاله هایی که به خون خفته گل پیکرشان
مثل ققنوس از آتش بدرآید مردی
هرکجا باد برد ذره ی خاکسترشان
منتظر باش که لب باز نکردند هنوز
مادرانی که به سجده است هم اینک سرشان   



  
دوستان ادرس جدید فراموش نشه
  







۱۳۸۸ بهمن ۲۵, یکشنبه

یک فنجان قهوه تلخ ۵



 

 سلام به همه دوستان عزیز 
به نام حق 

شهادت هشتمین اختر تابناک حضرت علی بن موسی الرضا (ع) تسلیت باد
  

  یادش بخیر ... 
  دوم راهنمایی بودم به همراه مدرسه بردنمون مشهد
  تو صحن امام رضا این سرود رو خوندیم...
    


رضا رضـــــا         رضا رضـــــا
دوست دارم صدات کنم، 
 تو هم منو نگا کنی
من تو رو نگات کنم ،  
تو هم منو صدا کنی 
رضا رضـــــا         رضا رضـــــا  
قربون صفات برم ،  
از راه دوری اومدم
جای دوری نمیره ،  
اگه به من نگا کنی 
رضا رضـــــا         رضا رضـــــا
دل من زندونیه ،  
تویی که تنها میتونی
قفس و واکنی و  
پرنده رو رها کنی 
رضا رضـــــا         رضا رضـــــا
میشه کنج حرمت  
گوشه ی قلب من باشه ؟
میشه قلب منو  
مثل گنبدت طلا کنی ؟ 
رضا رضـــــا         رضا رضـــــا
تو سرت شلوغه زیر دستیات فراوونند
از خدا میخوام کمی نیگا به زیر پات کنی
تو غریبی و منم غریبم , اما چی میشه
دل این غریبه رو با خودت آشنا کنی
دوست دارم تو ایوون آیینه ت از صبح تا غروب
من با تو صفا کنم ، تو هم منو دعا کنی
به وفای کفترای حرمت منم می خوام
کفتری باشم که تنها ، تو منو هوا کنی
صد هزار دفعه م شده پای ضریح زار میزنم
تا یه بار دلت بسوزه دردامو دوا کنی
دلمو گره زدم به پنجره ات ، دارم میرم
دوست دارم تا من میام ، زود گره ها رو واکنی
دوست دارم که از حالا، تا صبح محشر، همه شب
من رضا رضا بگم، تو هم منو رضا کنی 


 برای دانلود این سرود البته مختصر تر روی عکس زیر کلیک کنید
  
  
 
  مرا طلای گنبد تو بی قرار می ‌کند ...
              کسی مرا به دوش ابر ها سوار می ‌کند .....  
                            خیال می ‌کند که دیدن تو قسمتش شده ....  
                                            همین کسی که دارد از خودش فرار می کند
  



کــاش من یک بچه آهـــو می شدم     می دویدم روز و شب در دشت ها
توی کوه و دشت و صحرا روز و شب     می دویدم تـا کـــه می دیـدم تو را