به نام آفریننده مهربان
سلام
امروز خیلی دلم گرفته...
انقدر که بغض راه گلومو بسته...دلم نمی خواد گریه کنم!
دیگه بسه/تازه امروز که خوب بود
دیروز... اره دیروز بود که حق حق گریه هام راه نفسمو بسته بود
الان که دارم بهش فکر میکنم!
میگم چطور گذشت...ولی گذشت...
امروز فهمیدم هر سختی که باشه بالاخره میگذره
فقط باید به خودش تکیه کنی...چون تو سختی ها هیچ کس همراه ادم نیست
فقط به خدا...
اره با تو بودم....یادت باشه همیشه دنیا با بدی و خوبیش میگذره فقط به خدا توکل کن!
تو شکوفاترین بهارمنی
مهربونی من، نگارمنی
همه عالم اگرزمن بگسست
بازهم خوب من کنارمنی
مهرتو نقطه عروج من است
خوش به حالم که غمگسارمنی
خوش به حالم که با تو سرمستم
درره عشق تک سوارمنی
با تو جانی دوباره می گیرم
تو که پایان انتظارمنی
انتظارشکست هرچه غم است
تو که هرلحظه بی قرار منی
تک گل واشده ای گفت صبا را عشق است
بلبل آمد به میان گفت صدا را عشق است
گل و بلبل بنشسته به کنار! ! ! . . .
سنبل آمد بی میان گفت وفا را عشق است . . .
اي كاش پيش از آن كه ترك حريم ادب كني
يك روز را ميان مردم اين شهر شب كني
مُردند مردمت به دست همين شعر پروران
شعري بگو كه لااقل گله اي زير لب كني
اين آتشي كه هيزمش غزلي نغز از تو است
دامن چنان بگيردت كه تنت را حطب * كني
بسيار ها چو ننگ بر تن تاريخ مانده اند
تو نيز ميروي كه خود به همان ها نسب كني
دستت بريده باد تا نتواني در اين ظلام
خامش چراغ مصطفي به دم بو لهب كني
در بارگاه سفله پرور و پتياره زاي شاه
باور نمي كنم كه مدح كسي بي سبب كني
صاحب خداست ، دامنت آلودگي اگر نداشت
لازم نبود خود به غير خدا منتسب كني
در چشم هاي مادران وطن داغ را ببين
باشد كه خويش را به چوب ندامت ادب كني
بی تو هوای خاطرم همواره سرد است
اما دلم پاییزرا باورنکرد
تو با منی هر جا که هستم ، خواب وبیدار
بی تو نگاهم غرق دلتنگی و درد است
خورشید من ، فردا به امید تو زیباست
برمن بتاب این عشق پایان نبرد است
بی تو نمی خواهم نفس را ، زندگی را
مهرتو درعمق وجودم خانه کرده است
برگرد با من باش ، دلتنگم برایت
بی توهوای خاطرم همواره سرد است
خیلی وقته فهمیدم...
هیچ کس همراه نیست!
تنهای اول...
برای بزرگنمایی عکسها روی هر عکس کلیک کنید!
